نشت اطلاعات زمانی است که اطلاعات بدلیل خطاهای داخلی در معرض افراد غیرمجاز قرار میگیرد. این اغلب بدلیل امنیت و پاکسازی ضعیف دادهها، سیستمهای قدیمی یا عدم آموزش کارکنان ایجاد میشود. نشت دادهها میتواند منجر به سرقت هویت، نقض دادهها یا نصب باج‌افزار شود.
جلوگیری از نشت اطلاعات یک استراتژی امنیت سایبری است که هدف آن جلوگیری از گم شدن، سرقت یا دسترسی نامناسب به داده‌های حساس است.
نشت اطلاعات چگونه اتفاق می‌افتد؟
اغلب نشت داده بدلیل یک مشکل داخلی رخ میدهد. آنها معمولاً بدلیل حمله سایبری اتفاق نمی‌افتند. این خبر برای سازمانها دلگرم‌کننده است زیرا میتوانند نشت دادهها را قبل از اینکه توسط مجرمان کشف شوند، بطور پیشگیرانه شناسایی و اصلاح کنند.
بیایید برخی از شایع‌ترین علل نشت داده را بررسی کنیم.
زیرساخت بد:
زیرساخت پیکربندی نشده یا وصله نشده میتواند ناخواسته دادهها را افشا کند. داشتن تنظیمات یا مجوزهای اشتباه یا نسخه نرم‌افزار قدیمی ممکن است بی‌ضرر بنظر برسد، اما بطور بالقوه میتواند دادهها را افشا کند.
سازمانها باید اطمینان حاصل کنند که تمام زیرساخت‌ها به دقت پیکربندی شده‌اند تا از دادهها محافظت کنند.
کلاهبرداری‌های مهندسی اجتماعی:
درحالیکه نقض دادهها نتیجه یک حمله سایبری است، مجرمان اغلب از روشهای مشابهی برای ایجاد نشت دادهها استفاده میکنند. سپس مجرم از نشت دادهها برای راه‌اندازی حملات سایبری دیگر سوءاستفاده میکند.
بعنوان مثال، ایمیل‌های فیشینگ ممکن است با موفقیت به اعتبارنامه‌های ورود به سیستم یک شخص دسترسی پیدا کنند که میتواند منجر به نقض داده‌های بزرگتری شود.
پالیسی‌های ضعیف رمزعبور:
افراد تمایل دارند از یک پسورد برای چندین حساب استفاده کنند زیرا بخاطر سپردن آن آسانتر است. اما اگر حمله‌ای با هدف پر کردن اطلاعات ورود به سیستم رخ دهد، میتواند چندین حساب کاربری را در معرض خطر قرار دهد.
حتی چیزی به سادگی نوشتن اطلاعات ورود به سیستم در یک دفترچه یادداشت میتواند منجر به نشت اطلاعات شود.
دستگاههای گمشده:
اگر کارمندی دستگاهی را که حاوی اطلاعات حساس شرکت است، گم کند، این امر بعنوان یک نقض داده بالقوه تلقی میشود. اگر یک مجرم به محتوای دستگاه دسترسی پیدا کند، میتواند منجر به سرقت هویت یا نشت داده شود.
آسیب‌پذیری‌های نرم‌افزاری:
آسیب‌پذیری‌های نرم‌افزاری میتوانند براحتی به یک مشکل بزرگ امنیت سایبری برای سازمانها تبدیل شوند.
مجرمان میتوانند از نرم‌افزارهای قدیمی یا اکسپلویت‌های روز صفر سوءاستفاده کرده و آنرا به انواع تهدیدات امنیتی تبدیل کنند.
داده‌های قدیمی:
با رشد کسب‌وکارها و آمدن و رفتن کارمندان، شرکتها میتوانند رد دادهها را از دست بدهند. بروزرسانی‌های سیستم و تغییرات زیرساختی میتوانند بطور تصادفی آن داده‌های قدیمی را افشا کنند.
شیوه‌های ذخیره‌سازی داده‌های قدیمی، شرایط ایده‌آلی را برای نشت دادهها ایجاد میکنند. این امر میتواند در سازمانی با جابجایی کارمندان امنیت اطلاعات تشدید شود. از دست دادن دانش نهادی در مورد سیستمهای داده قدیمی میتواند منجر به آسیب‌پذیری‌ها و حوادث شود.
سیستمهای امنیت سایبری باید اطمینان حاصل کنند که عامل جلوگیری از نشت اطلاعات میباشند. مجرمان میتوانند براحتی از نشت دادهها برای ارتکاب جرایم بیشتر استفاده کنند.
چگونگی مقابله با نشت اطلاعات
نقض دادهها میتواند آسیب قابل توجهی به یک سازمان، مشتریان آن و تصویر برند آن وارد کند.
یک نقض موفقیت‌آمیز دادهها میتواند منجر به از دست رفتن مالکیت معنوی شرکت، داده‌های مشتری یا سایر اطلاعات حساس شود.
با اینحال، یک سازمان میتواند با اجرای این پنج روش برتر برای مقابله با نشت اطلاعات (جلوگیری از نشت اطلاعات)، این ریسک را مدیریت کند.
1. رمزگذاری و تقسیم بندی شبکه
رمزگذاری ابزاری ضروری در زرادخانه امنیت دادهها است که مزایای زیر را ارائه میدهد:
- غیرقابل خواندن کردن دادهها برای افرادیکه کلیدهای مناسب را ندارند
- تضمین یکپارچگی دادهها و محافظت در برابر دستکاری
- حفظ اعتماد بین یک سازمان و مشتریان آن در مورد حفاظت از اطلاعات حساس
- حمایت از رعایت مقرراتی مانند HIPAA و PCI DSS
- تقویت تعهد سازمان به استانداردهای سختگیرانه حفاظت از دادهها و کمک به رمزگذاری مؤثر دادهها.
از سوی دیگر، تقسیم‌بندی شبکه، بخشهای حیاتی شبکه یک سازمان را بصورت استراتژیک جدا میکند. این امر، قرار گرفتن در معرض داده‌های تنظیم شده را محدود میکند و امکان اعمال مؤثرتر پالیسی‌های انطباق را فراهم میکند.
با اینحال، اگرچه تقسیم‌بندی به امنیت کمک میکند، اما درصورت عدم اجرای صحیح، میتواند پیچیدگی ایجاد کند و چالش و هزینه مدیریت شبکه را افزایش دهد.
2. احراز هویت چندعاملی و کنترلهای دسترسی
احراز هویت چندعاملی (MFA) یک اقدام امنیتی است که به چندین عامل تأیید نیاز دارد و احتمال حمله سایبری موفق را بطور قابل توجهی کاهش میدهد.
MFA با ترکیب عوامل دانش، مالکیت و ذاتی، دسترسی غیرمجاز را بسیار دشوار میکند و بعنوان یک عنصر اساسی در سیاست‌های مدیریت هویت و دسترسی، در حفاظت از حسابهای کاربری و داده‌های حساس بسیار مهم است.
اصل «حداقل امتیاز» یکی دیگر از مفاهیم حیاتی است که تضمین میکند کاربران فقط به میزان لازم برای وظایف شغلی خود دسترسی دارند و در نتیجه تأثیر بالقوه نقض امنیتی را به حداقل میرساند.
برخی از بهترین شیوه‌ها برای مدیریت رمزعبور عبارتند از:
- بکارگیری پسوردهای قوی و منحصربفرد برای هر حساب
- اجتناب از رمزهای عبور رایج یا اطلاعات براحتی قابل حدس
- بروزرسانی منظم رمزهای عبور
- استفاده از password management برای ذخیره و تولید ایمن رمزهای عبور
- درنظر گرفتن گزینه‌هایی مانند احراز هویت بدون پسورد.
با پیروی از این روشها، میتوانید امنیت حسابهای خود را افزایش داده و خطر نقض امنیتی را به حداقل برسانید.
سیستمهای مبتنی بر ابر با گزینه‌های داخلی احراز هویت چندعاملی و راه‌حلهای هویت بعنوان سرویس (IDaaS) ادغام یکپارچه‌ای را برای برنامه‌های متنوع فراهم میکنند و اقدامات امنیتی را بیشتر تقویت میکنند.
3. تدوین طرح واکنش به حادثه
ایجاد یک طرح جامع واکنش به حادثه، مشابه تهیه یک مانور اضطراری تمرین‌شده است- این طرح تیمهای امنیتی را برای واکنش سریع و مؤثر به حملات نقض دادهها و مقابله با نشت اطلاعات مجهز میکند و بطور بالقوه خسارات و هزینه‌های مرتبط با این رویدادها را کاهش میدهد.
یک طرح کامل، اقدامات لازم برای رسیدگی به حوادث امنیتی بالقوه را تشریح میکند و شامل پالیسی‌های مدیریتی، نقشهای رهبری و یک تیم چند رشته‌ای از بخشهای مختلف مانند فناوری اطلاعات، حقوقی، منابع انسانی و ارتباطات است.
این طرح باید مراحل مهار، ریشه‌کنی و بازیابی را به تفصیل شرح دهد و دستورالعملهای روشنی برای کاهش اثرات، جداسازی سیستمهای آسیب‌دیده، رسیدگی به علل و بازیابی عملیات ارائه دهد.
ادغام زودهنگام مشاور حقوقی برای اطمینان از رعایت مقرراتی مانند GDPR، PCI DSS و HIPAA که اغلب شامل گزارش‌دهی اجباری حوادث سایبری هستند، بسیار مهم است.
مانورها و تمرینهای شبیه‌سازی منظم، اثربخشی طرح را آزمایش میکنند و آمادگی تیم را برای سناریوهای مختلف امنیتی تضمین میکنند.
فعالیتهای پس از حادثه نیز بسیار مهم هستند، زیرا شامل تجزیه و تحلیل حادثه، یادگیری از پاسخ و انجام الزامات افشای نظارتی با گزارش‌دهی جامع میشوند.
4. رویه‌های استخدام و اخراج امن
ورود و خروج از سازمان، برخی از بزرگترین خطرات را برای امنیت داده‌های یک سازمان ایجاد میکنند.
کارمندانی که وارد سازمان میشوند، به منابع سازمانی دسترسی دارند که این امر، میزان خطری را که آنها برای شرکت ایجاد میکنند، تعیین میکند.
همچنین 40٪ از کارمندان آمریکایی که از سازمان خارج میشوند، اعتراف میکنند که داده‌های سازمانی را با خود میبرند، از دسترسی قانونی خود سوءاستفاده میکنند و داده‌های حساس شرکت را نقض میکنند.
فرآیندهای ورود و استخدام امن برای مدیریت خطر نقض دادهها در سازمان ضروری است.
دسترسی کارمندان جدید باید متناسب با نقش آنها تنظیم شود و دسترسی کارمندان درحال خروج به منابع سازمانی باید مدیریت و نظارت شود تا اطمینان حاصل شود که داده‌های سازمانی با آنها از سازمان خارج نمیشوند.
5. اجرای راهکارهای امنیتی نقطه پایانی
با رایج‌تر شدن کار از راه دور، راهکارهای مقابله با نشت اطلاعات (نرم‌افزار جلوگیری از نشت اطلاعات DLP) متمرکز بر محیط داخلی دیگر کافی نیستند.
کارمندانی که از راه دور کار میکنند، مستقیماً به اینترنت متصل خواهند شد و دستگاههای کاربران از راه دور ممکن است داده‌های حساس شرکتی را ذخیره کنند.
مدیریت خطرات نقض دادهها برای شرکتهای توزیع‌شده و از راه دور، نیازمند راهکارهای DLP است که دستگاههای تلفن همراه و دسکتاپ‌های کاربران از راه دور را نظارت و ایمن کنند.
این به کارکنان فناوری اطلاعات اجازه میدهد تا براساس قوانین انطباق تعریف‌شده سازمان برای حفاظت از دادهها، مشخص کنند که چه داده‌های حساسی، چه زمانی و از طریق کدام کانال یا دستگاه خاص ارسال میشوند.
کنترل دستگاه در راه‌حلهای امنیتی نقاط پایانی میتواند از انتقال غیرمجاز دادهها جلوگیری کند و اقدامات اضافی مانند پسوردهای غیرقابل حدس و برنامه‌های ضدسرقت میتوانند دستگاههای قابل حمل را ایمن‌تر کنند.
این راه‌حلها در زمینه کار از راه دور، که در آن ممکن است اقدامات امنیتی سنتی مبتنی بر دفتر وجود نداشته باشد، اساسی هستند.
6. استفاده از ابزارهای نظارت بر نقض دادهها
نظارت بر دارک‌وب dark web، بخش مهمی از مجموعه اقدامات جلوگیری از نشت اطلاعات است.
این شامل نظارت بر دارک‌وب (بخشی از اینترنت که توسط موتورهای جستجوی سنتی فهرست‌بندی نمیشود و اغلب با فعالیتهای غیرقانونی مرتبط است) برای تشخیص اینکه آیا اطلاعات حساس یک سازمان به خطر افتاده و بین مجرمان سایبری فروخته یا معامله میگردد، میشود.
دارک وب بعنوان بازاری برای داده‌های سرقت شده، از جمله اطلاعات شخصی، شماره کارت اعتباری و اعتبارنامه‌های ورود به سیستم، بدنام است.
با پیاده‌سازی ابزارهای نظارت بر دارک وب، سازمانها میتوانند از وجود داده‌های خود در این سایتهای پنهان، اغلب قبل از اینکه از این اطلاعات برای آسیب رساندن استفاده شود، مطلع شوند.
این تشخیص زودهنگام بسیار مهم است، زیرا به شرکتها اجازه میدهد تا به سرعت به نقض‌های احتمالی دادهها از طریق موارد زیر پاسخ دهند:
- تغییر سریع رمزهای عبور و کدهای دسترسی
- هشدار به افراد و مقامات آسیب‌دیده
- اجرای اقدامات امنیتی اضافی برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز بیشتر
نکات کلیدی جلوگیری از نشت اطلاعات
یک نقض داده موفق میتواند منجر به از دست رفتن مالکیت معنوی، داده‌های مشتری یا سایر اطلاعات حساس یک سازمان شود.
با مدیریت خطر نشت دادهها، یک سازمان میتواند خود را از یک نقض داده پرهزینه و شرم‌آور نجات دهد.
شرکتها میتوانند از منابع مختلف داخلی و خارجی، دچار نقض داده شوند.
مدیریت موثر خطر نشت دادهها شامل شناسایی و محافظت در برابر تهدیدات خارجی، مدیریت خطراتی که افراد داخلی برای سازمان ایجاد میکنند و اجرای شیوه‌های قوی نظارت و مدیریت دادهها است.
برای محافظت موثر در برابر حوادث نقض دادهها، یک سازمان به ابزارهای مناسب برای جلوگیری از نشت اطلاعات نیاز دارد.
این شامل راه‌حلهایی است که میتوانند در برابر تهدیداتی که از طریق شبکه وارد میشوند محافظت کنند و راه‌حلهای امنیتی که میتوانند از نشت دادهها از دستگاههای گم شده و دزدیده شده جلوگیری کنند.
